مقایسه ی اثرات سالبوتامول، بکلومتازون استنشاقی بالیدوکائین وریدی در پیشگیری از بروز سرفه ناشی از فنتانیل قبل از اینداکشن بیهوشی

مقدمه: فنتانیل که یک مخدر مصنوعی می باشد کاربرد گسترده ای در بین متخصصین بیهوشی دارد. تزریق بولوس فنتانیل قبل از اینداکشن بیهوشی در 45-28% از بیماران موجب سرفه می گردد. سرفه ناشی از تزریق فنتانیل همیشه خوش خیم نیست و گاهی به صورت انفجاری بوده و نیاز به اقدامات خاصی دارد. هدف این مطالعه مقایسه اثرات سالبوتامول ویکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی در پیشگیری از سرفه ناشی از فنتانیل قبل از اینداکشن بیهوشی بوده است.

روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1385در بیماران بستری در بخش جراحی استخوان بیمارستان قائم (عج) انجام شده است. 320 بیمار که بین 60-20 سال و در کلاس ii و asa i که قرار بود تحت اعمال جراحی ارتوپدی انتخابی قرار گیرند به طور تصادفی به 4 گروه 80 نفری تقسیم شدند. گروه i به عنوان کنترل و گروه ii و iii و iv به ترتیب سالبوتامول، بکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی دریافت کردند. بدنبال تزریق فنتانیل وریدی (μg/kg2) بروز سرفه در هر گروه، به صورت خفیف (2-1 سرفه)، متوسط (4-3 سرفه) و شدید (5≤ سرفه) ثبت شد. مشخصات فردی، نتایج استفاده از داروها و تعداد سرفه ها در پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از آمار توصیفی پردازش شد. p.value کمتر از 0.05 قابل اهمیت در نظر گرفته شد.

نتایج: بروز سرفه در گروه کنترل 40% و در گروه سالبوتامول، بکلومتازون و لیدوکائین به ترتیب 6.25% و 1.25% و 11.25% بود. بروز سرفه در سه گروه درمانی به طور قابل ملاحظه ای پایین بود با این حال بین سه گروه اختلاف قابل ملاحظه ای وجود نداشت.

نتیجه گیری: تجویز سالبوتامول و بکلومتازون استنشاقی و لیدوکائین وریدی قبل از تزریق فنتانیل موجب کاهش سرفه ناشی از فنتانیل شده و در مواردی همانند پارگی قرنیه و افزایش فشار داخل چشم که سرفه کردن بیمار خطرناک است می تواند مفید باشد.