تقدس آب در ادیان الهی

آب همواره در زندگی بشری جایگاهی ویژه و ممتاز داشته و بواسطه این اهمیت تبدیل به عنصری مقدس و قابل ستایش می گردد که در آموزه های دینی بر حفظ پاکیزگی و پاس داشت آن تاکید می شود. آب به دو دلیل عمده جایگاهی ویژه در آیین و اعتقادات بسیاری از ادیان دارد. نخست آنکه آب پاک کننده است و آلودگی ها و ناپاکی ها را تطهیر می کند و می تواند هرگونه آثار ناپاکی های گذشته را از اشیا بزداید. هم چنین با نگاهی معنوی، آب می تواند سبب آرامش بخشی جسم و روح گردد. آب نه تنها وسیله ای است برای پالایش اشیا، جهت انجام مراسم مذهبی، بلکه انسان را نیز از نظر ظاهر و باطن پاکیزه نموده و آماده می کند تا با حضور قلب به عبادت بپردازد. هم چنین مایه اصلی حیات است و گرچه قدرت ویرانگری آن کمتر از هستی بخش بودنش نیست اما بدون آن حیات غیرممکن است. اهمیت این مایع حیاتی در مذاهب مختلف به اشکال متفاوتی جلوهگر می شود، اما این دو ویژگی مهم است که آن را در زیر بنای فرهنگی و اعتقادی جوامع انسانیقرار می دهد. در این مقاله با استناد بر کتب دینی و اسناد مختلف به تعریف جایگاه آب در برخی ادیان خواهیم پرداخت و به نگاه مشترک ادیان در تقدس آب اشاره خواهد گردید.