عوامل مؤثر بر تسهیم دانش جهت رسیدن به توسعه ی پایدار ملی

توسعه ی پایدار، هدف آرمانی کلیه جوامع است. اگرچه مشکلات ویژه و وسیع باعث شده کانون توجه کشورهای جهان سوم بیشتر بر حصول توسعه باشد تا پایداری آن، اما از طرف دیگر در قرن بیست وی کم، پیچیدگی و چند سطحی بودن مسائل اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی که ابعاد سه گانه ی توسعه پایدارند رویکرد جدید به توسعه پایدار را ضروری می کند. دانش عنصری است که کشورها را به دودسته پیشرفته و درحال توسعه تقسیم می کند. در تمام برنامه های قبل و بعد از انقلاب اسلامی تلاش زیادی برای فراهم کردن بستر مناسب جهت دستیابی به توسعه و مخصوصا " توسعه ی پایدار شده است، اما باوجود اقدامات و هزینه های زیاد، برنامه های توسعه ی کشور نشان دهنده ی چالش های جدی در توسعه ی پایدار است. اینک دانش و دانایی به عنوان بزرگ ترین مزیت رقابتی کشورها در عرصه اقتصادی و جهانی واصلی ترین مزیت رقابتی سازمان ها در عرصه ملی و تسهیم دانش به عنوان، یکی از مهم ترین ابعاد مدیریت دانش برای اینکه یادگیری رخ دهد و برای اینکه سرمایه های دانشی رشد کنند، در سطح ملی حیاتی هستند. در مقاله ی حاضر سعی شده است ضمن بیان مفهوم شناسی توسعه ی پایدار در سطح ملی، به بررسی نتایج مطالعات انجام شده در زمینه ی عوامل مؤثر بر تسهیم دانش پرداخته شود و درنهایت پیشنهاداتی ارائه گردیده است.