بررسی و تحلیل مدیریت توسعه پایدار شهری در برنامه ریزی توریسم شهری (نمونه موردی شهر محمودآباد )

توریسم شهری یک اصطلاح توصیف فعالیت های توریستی متعدد است که در آن شهرستان ها به مقصد اصلی و محل های مورد علاقه است. این شکل از توریسم شهری نسبتا قدیمی و بسیار پیچیده بوده است. شهرستان ها همیشه هدف بسیاری از سفرهای گردشگران می باشد. سفر به شهرستان ها آسان تر و سریع تر شده است و در بسیاری از موارد ارزان تر از آن دهه پیش بود. واقعیت مهم این است که آگاهی از امکانات که با توریسم شهری آمده به طور قابل توجهی در طول سال افزایش یافته است. صنعت توریسم (گردشگری) از گزینه های مناسبی است که بدلیل پتانسیل بالای اقلامی، فرهنگ تاریخ کشور ما برنامه ر یزی و توجه به آن لازم بوده و می توان به عنوان یکی از توانمندی های مهم و با ارزش کشورمان از آن در جهت توسعه پایدار استفاده کرد. این صنعت داری اشکال مختلف و انواع گوناگونی است یکه بسته به شرا یط محیطی و سرزمینی متفاوت می باشد (cater,2000) از جمله شاخه های آن می توان به برنامه ریزی در زمینه گردشگری و توریسم شهری اشاره کرد. توریسم شهری زمینه جدید مطالعاتی است که در مورد برنامه ریزی در زمینه شهر و قابلییت ها مختلف آن از جمله معماری، بافت، ساخت، فرهنگ و غیره آن هم در جهت گردشگر و توریست و تا دهه 1990، مطالب اندکی در مورد نقش آن در توسعه پایدار شهری نوشته شده بود.