تحلیل کمّی اثرات هیدرولوژیکی سطوح نفوذ ناپذیر در مدیریت رواناب حوزه های آبخیز شهری

شهرسازی باعث ایجاد تغییرات هیدرولوژیکی و زیست محیطی متعددی می شود. اثرات آن شامل افزایش سطوح نفوذ ناپذیر، تغییر کمّیت و کیفیت رواناب و در نتیجه تغییر فرایند های هیدرولوژیکی است. نفوذناپذیری به عنوان یک شاخص مهم از اثرات شهرسازی بر سیستم های هیدرولوژیکی یک منطقه به شمار می آید. این مقاله با یکپارچه کردن تحقیقات امکان مدل سازی و کمّی سازی اثرات نفوذ ناپذیری شهری را بر سیستم های هیدرولوژیکی بررسی می کند. توزیع مناطق نفوذ ناپذیر در حوضه های شهری در فهم اثرات شهرسازی اهمیت دارد و برای کمی سازی آن به جزئیات مفصلی در مناطق شهری نیاز است. در نتیجه بیشتر نقشه برداری ها در مناطق شهری با استفاده از تکنیک سنجش از دور صورت گرفته و این مقاله نسبتی از این تکنیک را با قدرت تفکیک متوسط و بالا بررسی می کند که شامل طیف غیرترکیبی است. بخش نهایی بررسی ها شامل روش هایی است که دانشمندان و هیدرولوژیست ها و مهندسین محیط زیست جریان آب را در مناطق شهری کمّی و مدل سازی می کنند.