بازشناسی موانع تحقق حریم های حفاظتی در بافت های تاریخی فرهنگی و روش های نوین تعیین حریم در آن ها

بافت های تاریخی فرهنگی گنجینه ارزشمند شهرها و کشورها هستند، لذا با توجه به ارزش های فرهنگی و هویتمندی آن ها نیازمند توجه و ارج نهادن به آن ها هستیم. در نظر گرفتن حریم هایی در جهت عدم آسیب رسیدن از منظر بعد بصری شاید کم ترین فعالیتی باشد که می توان در این راستا به انجام رسانید. متأسفانه در کشور ما به دلیل عدم وجود تعریفی واحد از بنیان های حفاظت با ضعف هایی روبرو هستیم. ساخت برج جهان نما در اطراف مجموعه نقش جهان اصفهان یا هتل آسمان در مجاورت مجموعه زندیه را می توان گواهی بر این مدعا دانست که امروزه توجه چندانی به فضاهای تاریخی و شهری نمی شود و قوانین سازمان میراث فرهنگی به عنوان متولی این فضاها چندان موردتوجه قرار نمی گیرد. در بازشناسی مشکلات موجود در این حوزه می توان به مشکلات مدیریتی، حقوقی، فنی، اجرایی، اجتماعی فرهنگی و کمبود منابع مالی اشاره نمود که به لجام گسیختگی فضاهای شهری امروزه ما منجر گشته است هم چنین با توجه به نمونه های جهانی نباید از این مورد غافل گشت که دانش حفاظت از فضاهای تاریخی امروزه بسیار عقب مانده است و در این راستا نیازمند پژوهش و استفاده از روش های روز دنیا مانند آنچه در نمونه محله درسدن برلین به انجام رسیده است هستیم تا بتوان اقداماتی مؤثر و کارآمد در جهت حفظ فضاهای بافت های تاریخی فرهنگی از چنگال توسعه های جدید داشته باشیم. در این راستا در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی باهدف بازشناسی مشکلات موجود پیرامون حریم گذاری ابنیه و بافت های تاریخی و واجد بارزه های ارزشمند معماری ایرانی اسلامی در مسیر تحقق فرایند حریم گزاری پرداخته شده است. هم چنین در این پژوهش با معرفی روش سطوح حفاظت بصری به مثابه ابزاری نوین جهت برنامه ریزی توسعه بافت های ارزشمند در بستر شهرهای امروزی سعی در ارائه گامی نوین در بازشناسی چارچوب های توسعه هدفمند شهری شده است.