مروری بر مبانی نظری تأثیر ریسک سیستماتیک شرکت بر نسبت نگهداشت وجه نقد

مدیران با انگیزه های متفاوتی به نگهداری وجه نقد در شرکت اقدام می کنند. یکی از انگیزه های آنان برای نگهداشت وجه نقد، انگیزه احتیاطی است. بر مبنای انگیزه احتیاطی و برای مقابله با بحران های مالی پیش بینی نشده و نااطمینانی های آتی، شرکت ها همواره بخشی از دارایی های خود را به شکل وجه نقد نگهداری می کنند. در بیش تر مواقع سرمایه گذاران تصمیم گیری هایی را در خصوص سرمایه گذاری خود انجام می دهند و به دنبال حداکثر کردن بازده خود می باشند. لذا هر گونه اطلاعاتی که با استفاده از آن بتوان میزان ارزش شرکت را پیش بینی نمود مورد توجه سهامداران قرار می گیرد. ارزش شرکت نیروی محرکی است که ایجاد انگیزه می کند و پاداشی برای سرمایه گذاران محسوب می شود. در این میان سرمایه گذاران همیشه باید در تصمیمات سرمایه گذاری خود ریسک را در نظر داشته باشند زیرا آن چه باعث موفقیت می گردد استفاده بهینه از فرصت های سرمایه گذاری موجود است که جهت این امر می بایست سیاست های مالی موثر بر ایجاد ارزش شرکت را در واحدهای تجاری شناسائی کرد. هدف کلی این مطالعه بررسی تاثیر ریسک سیستماتیک بر نسبت نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اورا بهادار تهران است که "سطح نگهداشت وجه نقد" به عنوان متغیر وابسته" و "ریسک سیستماتیک" به عنوان متغیر مستقل است. که در این مطالعه مروری بر پژوهش های داخلی و خارجی صورت گرفته در این زمینه انجام شده است و در نهایت جمع بندی نتایج پژوهش ها نشان می دهد ریسک سیستماتیک بر سطح نگهداشت وجه تاثیرگذار نیست.