روش های نوین مقاوم سازی در کنترل پاسخ لرزه ای سازه ها (استفاده از انواع میراگرهای انرژی)

مقاله روش های نوین مقاوم سازی در کنترل پاسخ لرزه ای سازه ها (استفاده از انواع میراگرهای انرژی)

جهت طراحی سازه های بلندمرتبه و نیز مقاوم سازی و بهسازی آن ها، توجه به سطوح عملکرد در آیین نامه های ساختمانی و نیز بروز شدن آن، از نکات کلیدی و اساسی است. در اغلب موارد جهت دستیابی به معماری خاص و ویژه، محدودیت های فراوانی پیش روی طراحان قرار می گیرد که باید با توجه به پارامترهای اقتصادی، قابلیت اجرا، حداقل تغییر در معماری، اضافه نشدن نیروهای جدید اضافی و... اقدام به طراحی و مقاوم سازی نمود. در سازه های بلند، پارامتر اصلی طراحی، میزان تغییرمکان است. لذا محدود کردن این تغییر مکان ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هم چنین جهت مقابله با بارهای جانبی باد و زلزله، علاوه برسیستم های متعارف باربر جانبی همانند دیوار برشی، بادبند و ترکیب آنها، روش های مدرن استهلاک انرژی نیز مورد استفاده قرار می گیرد که استفاده از میراگرها یکی از گزینه های مناسب می باشد. میراگرهای انرژی در سازه، مستهلک کننده انرژی جانبی سازه می باشند که با راندمانی بالا، جهت طراحی سازه جدید و مقاوم سازی سازه های موجود کاربرد دارند. میراگرها، انرژی ورودی به سازه را 3 تا 5 برابر کمتر کرده و جابجایی را نیز 2 تا 3 برابر کاهش می دهند. به عبارتی دیگر، میراگرها به دلیل جذب انرژی ورودی به سازه، سبب کاهش نیروی اعضای سازه و تغییر شکل ها شده و توزیع نیرو در سازه را تغییر می دهند لذا می توان به عنوان یک گزینه مناسب از این روش جهت اصلاح توزیع نیروها استفاده کرد. در این پژوهش به بررسی انواع میراگرهای سازه، عملکرد و مزیت های آن خواهیم پرداخت و با سیستم هایی هم چون جداسازی پایه، مقایسه خواهیم نمود که نتایج در ادامه خواهد آمد.