آن خیالاتی که دام اولیاست نقد و بررسی جمال پرستی در تصوّف از منظر عقل و شریعت

مقاله آن خیالاتی که دام اولیاست نقد و بررسی جمال پرستی در تصوّف از منظر عقل و شریعت

جمال پرستی که موضوع بحث این مقاله، و یکی از مفاهیم وارد شده در عرفان و تصوف اسلامی است، خود از بحث های جنجال برانگیزی است که گاهی برداشت های متفاوت و مفسده انگیزی از آن ارائه شده است. جمال پرستی بدین معنی که عالم همه مظهر تجلی حق تعالی، و زیبایی عالم هستی، نشات یافته از جمال حق است، باور استوار و محکمی است که آیات و روایات فراوانی آن را تایید می کنند، اما آن بخش از جمال پرستی ای که به معنای عشق ورزیدن به زیبارویان و تعظیم در برابر آن ها تفسیر می شود، امری است که عقل سلیم و ادیان الهی آن را بر نمی تابد، و با اندیشه های اصیل عرفانی نیز به جهت آن که موجب تنزل روح آدمی و مانع وصول به حق می شود، سازگاری ندارد. عقل و خرد نیز به دلیل ترددپذیری و مخاطره آمیزی تجربه جمال پرستی و تعمیم ناپذیری آموزه های آن و عدم حصول نتیجه مطلوب و ... اشاعه آن را مطلوب نمی داند، و از آن جا که چنین اندیشه ای مآلاً به علت بدعت گرایی و تعدّی از حدود الهیو شائبه ایجاد فساد و هتک حرمت و اشاعه ناهنجاری های اجتماعی می گردد، مورد تایید دین اسلام نیز نمی باشد.