بررسی شکر و جلوه های آن در غزلیات سعدی

مقاله بررسی شکر و جلوه های آن در غزلیات سعدی

سعدی شاعری است که آثارش آیینه والای شخصیت، سیرت و سلوک اوست. سخنوری استاد که هر چه در خاطرش نقش می بندد در آیینه سخنش جلوه گر می شود. با کلام شیرین خود ذهن و زبان همه را خوانده و مناسب حال ایشان سخن می راند. اندیشه شاعرانه بسیار نیرومندش مزیتی است که باعث شده است کلیت تفکر و جهان نگری اش از لحاظ قدرت، عمق،جامعیت و انسجام در بالاترین سطح قرار گیرد. شکر و جلوه های آن که یکی از خصوصیات انسانی است که در اشعار نعز سعدی به فراوانی دیده می شود. گاهی شکر و گاهی شکایت از معشوق، پارادوکسی در کلامش ایجاد می کند که تحسین برانگیز است. در این مقاله سعی شده است به طور مختصر به برسی شکر و جلوه های آن در غزلیات سعدی پرداخته و آن را تحلیل نماییم.