پیش بینی بهزیستی روانشناختی براساس معنای زندگی و اضطراب وجودی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مهاباد

پیش بینی بهزیستی روانشناختی براساس معنای زندگی و اضطراب وجودی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مهاباد

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی روان شناختی براساس معنای زندگی و اضطراب وجودی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مهاباد انجام شد.

مواد و روش ها : روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود که طبق جدول کرجسی و مورگان از 6000 دانشجوی مقاطع کاردانی، کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد واحد مهاباد، تعداد 361 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، معنا در زندگی استیگر، فرازیر، اویشی و کالر (2006) و اضطراب وجودی گود و گود (1974) گردآوری شدند و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد بین بهزیستی روانشناختی با معنای زندگی (0.267=r، 0.001=p) رابطه ی مثبت و معنادار و بین بهزیستی روانشناختی با اضطراب وجودی (0.628-=0.001=β=p) رابطه ی منفی و معناداری وجود داشت و می توان بهزیستی روان شناختی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد مهاباد را از طریق معنای زندگی (0.110=0.008=β=p) و اضطراب وجودی (0.628-=0.001=β=p) پیش بینی نمود.

نتیجه گیری: معنای زندگی و تجربه ی آن برای بهزیستی روان شناختی مهم است و می توان با شیوه های اثربخشی به افزایش بهزیستی روانشناختی، معنای زندگی و کاهش اضطراب وجودی کمک نمود.