بررسی اثرات استفاده از ضایعات میگو در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای خونی و سرمی

بررسی اثرات استفاده از ضایعات میگو در جیره غذایی بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای خونی و سرمی

این تحقیق به منظور بررسی اثرات استفاده از سطوح مختلف ضایعات میگو در غذای ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) بر فاکتورهای خونی و سرمی این گونه انجام شد. 180 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزن اولیه 44 گرم) در  12 تانک 300 لیتری به طور تصادفی (15 قطعه در هر تکرار) تقسیم شدند. در این تحقیق 3 تیمار غذای، یک تیمار شاهد و برای هر تیمار یک تکرار در نظر گرفته شد. تیمارهای غذایی با افزودن سطوح مختلف ضایعات میگو (10، 20 و 30 درصد) به جیره شاهد تهیه شد و بچه ماهیان به مدت 52 روز با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. دمای آب در طول دوره 8/1±7/22 درجه سانتی گراد و ph برابر 2/0±5/7 اندازه گیری شد. در پایان آزمایش فاکتورهای گلبول قرمز (rbc)، گلبول سفید(wbc)، میزان هماتوکریت (hct)، هموگلوبین (hb)،کلسترول، تری‏گلسیرید، آلبومین و پروتئین کل بررسی شد.

اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف با شاهد در فاکتورهای میزان هماتوکریت، گلبول قرمز، گلبول سفید، آلبومین و پروتئینتام مشاهده نشد (05/0<p). با بررسی میزان کلسترول نشان داده شد که اختلاف معنی داری بین تیمار 10% ضایعات میگو با شاهد و تیمار 20% ضایعات میگو مشاهده گردید (05/0 >p). بین تیمارهای 10% و 30% ضایعات میگو اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0 <p). همچنین بین تیمارهای شاهد، 20% و 30% ضایعات میگو اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0 <p) و نتایج حاصل از بررسی میزان تری گلیسرید نشان داد که بین تیمارهای10% و 30% ضایعات میگو با شاهد اختلاف معنی داریوجود دارد (05/0>p). بین تیمار 20% ضایعات میگو با شاهد اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0<p). همچنین بین تیمارهای 10%، 20% و 30% اختلاف معنی داری وجود ندارد (05/0<p).