اثر کود مایع هیومیک بر عناصر کم مصرف (آهن، روی و منگنز) ساقه ژنوتیپ های گندم

به منظور بررسی اثر کود مایع هیومیک بر عناصر کم مصرف (آهن، روی و منگنز) ساقه ژنوتیپ های گندم، مطالعه ای در مزرعه و آزمایشگاه به انجام رسید. ژنوتیپ های گندم در مزرعه به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار کشت گردید. فاکتور اصلی آبیاری در دو سطح و هومات در دو سطح به شکل فاکتوریل و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپ های گندم بود. سطوح فاکتور اصلی عبارت بودند از: آبیاری عادی، آبیاری عادی + محلول پاشی با کود هیومیک، تنش خشکی، تنش خشکی + محلول پاشی با کود هیومیک. کاتیون های آهن، روی و منگنز ساقه های گندم مورد مطالعه آنالیز شد. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه از نظر کلیه عناصر به جز آهن اختلاف معنی‌ دار وجود داشت. همچنین اختلاف بین سطوح آبیاری و سطوح هومات پتاسیم از نظر کلیه عناصر معنی ‌دار بود. خشکی آخر فصل باعث کاهش ارزش عناصر و مصرف هومات پتاسیم باعث افزایش ارزش عناصر مذکور شد. اثر متقابل سطوح آبیاری در سطوح هومات در کلیه عناصر اختلاف معنی داری داشتند و ترکیب آبیاری در هومات پتاسیم از نظر کلیه عناصر دارای ارزش بیشتری نسبت به بقیه ترکیب ها بود. اثر متقابل ژنوتیپ در سطوح هومات تنها از نظر آهن معنی دار بود. میزان عنصر روی، آهن و منگنز در شرایط تنش خشکی نسبت به شرایط آبیاری به ترتیب به میزان 95.37%، 69.27% و 75.25% کاهش نشان داد، همچنین میزان عنصر روی، آهن، منگنز در شرایط استفاده از هومات پتاسیم نسبت به شرایط بدون استفاده از هومات پتاسیم به ترتیب به میزان 44.20%، 38.16% و  84.12% افزایش نشان داد.