رویکرد حقوق هوایی بین المللی نسبت به مسئولیت ناشی از نشر ویروس کرونا در حمل و نقل هوایی

رویکرد حقوق هوایی بین‌المللی نسبت به مسئولیت ناشی از نشر ویروس کرونا در حمل و نقل هوایی

ظهور و بروز پاندمی کرونا در سراسر جهان ، فارغ از مصایب اقتصادی کلان که به شرکت‌های هواپیمایی و حمل و نقل هوایی وارد نمود ، زمینه‌ساز شکل‌گیری مصادیقی از مسئولیت بین‌المللی پیرامون نشر ویروس به واسطه پروازها و حمل و نقل هوایی نیز گردید ، لذا در این پژوهش که به روش توصیفی – تحلیلی تهیه و تنظیم شده است به دنبال پاسخ برای این پرسش اصلی هستیم که اساساً حقوق هوایی بین‌المللی ، قوانین ، مقررات ، اسناد و همین طور مقررات داخلی چه رویکردی نسبت به تحمیل مسئولیت به شرکت‌های هواپیمایی به واسطه نشر ویروس کرونا دارند .

یافته‌ها و نتایج تحقیق در این خصوص بیانگر این است که با استفاده از اسناد و مقررات بین‌المللی نظیر کنوانسیون ورشو ، مونترال ، گواتمالا و نظایر آن ها و تطبیق وضعیت خسارات جانی مسافران به واسطه کرونا با این مقررات و همین طور مقررات داخلی نظیر قانون مسئولیت مدنی ، می‌توان شرکت‌های هواپیمایی را از نظر مدنی و پیرو نظریه تقصیر و احراز رابطه سببیت میان رفتار شرکت‌های هواپیمایی و خسارات جانی وارده به مسافران ، به واسطه نشر غیرعامدانه ویروس ناشی از سهل‌انگاری در رعایت پروتکل‌ها ، نقض دستورات و توصیه‌نامه‌های سازمان بهداشت جهانی و ایکائو ، تخلف از اصول بهداشتی و نظایر آن مسئول تلقی کرد . همچنین نتایج پژوهش نشان داد که در برخی فروض از لحاظ کیفری نیز طبق اصول حاکم بر مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی ، می‌توان شرکت‌های هواپیمایی را به دلیل نشر ویروس کرونا و بروز خسارات جانی مسئول قلمداد نمود .