پیش بینی رشد پس از آسیب بر اساس تعلق مادی و ابعاد آن در بیماران متاهل مبتلا به سرطان خون

پیش‌بینی رشد پس از آسیب بر اساس تعلق مادی و ابعاد آن در بیماران متاهل مبتلا به سرطان خون

سابقه و هدف: در سال‌های اخیر در پژوهش‌های مختلف، توجه بسیاری به مقوله رشد پس از آسیب در ارتباط با عوامل استرس‌زای مختلف ازجمله بیماری‌های جسمی شده است. هدف از مطالعه حاضر پیش‌بینی رشد پس از آسیب بر اساس تعلق مادی و ابعاد آن در افراد متاهل مبتلا به سرطان خون در شهر شیراز بود.

روش کار: روش این پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل بیماران مبتلا به سرطان خون بود که برای درمان به بیمارستان نمازی یا درمانگاه مطهری شیراز در طول دوره‌ای از سال‌های 97-1396 مراجعه نمودند. از بین این بیماران با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس 124 نفر انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسش‌نامه‌های رشد پس از آسیب و تعلق مادی بود. برای تحلیل داده‌ها نیز از آزمون‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده و چندگانه (گام‌به‌گام) استفاده شد. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که تعلق مادی می‌تواند رشد پس از آسیب را به‌صورت منفی پیش‌بینی کند (0.05>p). علاوه‌براین، در بین مولفه‌های پرسش‌نامه تعلق، مولفه «تعلق به وضع موجود» نسبت به دیگر مولفه‌ها پیش‌بینی نیرومندتری از میزان رشد پس از آسیب به عمل آورد.

نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، آموزش‌ها و مداخله‌هایی که بتواند بیماران مبتلا به سرطان خون را از «تعلقات مادی» به‌ویژه «تعلق به وضع موجود» دور کند، می‌تواند رشد پس از آسیب را تسهیل نمایند.