تعیین میزان همبستگی سبک رهبری سرپرستاران شاغل در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان اصفهان در سال 1394

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تعیین میزان همبستگی سبک رهبری سرپرستاران شاغل در بیمارستانهای تامین اجتماعی استان اصفهان در سال 1394می باشد. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی از نوع پیمایشی می باشد که بر روی 135 نفر از پرسنل پرستاری و 27 نفر از سرپرستاران بیمارستانهای تامین اجتماعی در استان اصفهان صورت گرفته است. برای سبک رهبری سرپرستاران بود  که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از آمار توصیفی و جهت تعیین رابطه بین سبک رهبری وکیفیت زندگی کاری از مدل رگرسیون چند متغیر و تی مستقل و آزمون فیشر و کراسکال والیس استفاده گردید. نتایج آمار توصیفی نشان داد که از میان 27 سرپرستار انتخاب شده در  پژوهش، 81 درصد در محدوده سنی 40-49 سال، 8.77 درصد با تحصیلات کارشناسی،6.55 درصد زن، 6.92 درصد متاهل و 1.48 درصد دارای سابقه کار 20-25 سال بوده اند. همچنین 63 درصد از سرپرستاران دارای سبک رهبری وظیفه مداری و 37 درصد دارای سبک رهبری رابطه مدار بوده‌اند. 4.50 درصد از پرستاران کیفیت زندگی کاری در حد متوسط داشتند. نتایج آمار تحلیلی نشان داد که بین سبک رهبری سرپرستاران و کیفیت زندگی کاری پرستاران تحت نظر آنها ارتباط معناداری وجود ندارد. با توجه به اینکه بین سبک های رهبری سرپرستاران با کیفیت زندگی پرستاران ارتباطی وجود نداشت سرپرستاران و مدیران باید نگرش مثبتی را پرستاران ایجاد کنند و باید از اثرات پاداشهای غیر مادی در پرستاران آگاهی داشته باشند و صرف نظر از اینکه چه سبکی را به کار بگیرند در ارتقای کیفیت زندگی کاری پرستاران بکوشند. و با داشتن سبک رهبری مناسب از بروز اختلاف و کشمکش، و محیط کسل کننده در سازمان جلوگیری می کنند.