ارائه مدل انحراف خلاق: رویکرد کیفی

مقاله ارائه مدل انحراف خلاق: رویکرد کیفی

هدف: امروزه انحراف خلاق تنها عاملی است که میتواند به خلاقیت و نوآوری های جدید در سازمانها منجر شود. هدف غایی از انجام این پژوهش، ارائه مدل انحراف خلاق به عنوان یک رفتار ناسازگار فردی با استفاده از یک رویکرد کیفی است.

طراحی/ روش شناسی/ رویکرد: برای شناسایی مقوله ها از مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان با طرح پرسشهایی باز و با روش نمونه گیری نظری استفاده شد. بررسی و تحلیل داده های کیفی این پژوهش بر اساس دستورالعمل استراوس و کوربین شامل سه مرحله اصلی کدگذاری اطلاعات انجام شد.

یافته های پژوهش: طبق نتایج، مؤلفه مدیریتی و سازمانی (شرایط علّی)، فشار ساختاری (پدیده اصلی)، انحراف خلاق (راهبرد کنش/ واکنش)، ویژگیهای کنشگران (زمینه)، شرایط مدیریتی و بیوگرافیک (شرایط مداخلهای) و پیامدهای مثبت و منفی در سطح فردی و سازمانی (پیامدها) استخراج و مدل انحراف خلاق توسعه یافت.

محدودیت ها و پیامدها: « سرپیچی» یکی از بدیلهای مختلف واکنش کارکنان به دستورات مدیر است که در این پژوهش موردرصد واقع شد؛ درحالی که سایر بدیلها همچون بوتلینگ که شباهت بسیاری به انحراف خلاق دارد در پژوهشهای آتی نیز باید موردتوجه قرار گیرد.

پیامدهای عملی: خروجی این پژوهش میتواند گامی در جهت چگونگی تکامل ایده های خلاق کارکنان باشد.

ابتکار یا ارزش مقاله: پژوهش حاضر با درنظرداشتن اشتراکات بین دو پدیده انحراف و خلاقیت، پیش فرض های قبلی در خصوص تقسیم بندی مثبت و منفی این پدیده را در هم شکسته و انحراف خلاق رابه عنوان پدیدهای خنثی معرفی میکند.