بهینه سازی توپولوژیک لایه تقویتی سازه های صفحه ای با استفاده از قید تنش

در مسائل متداول بهینه سازی توپولوژی سازه، سختی سازه با در نظر گرفتن قید حجمی حداکثر می شود. در این نوع مسائل، هدف توزیع مقدار مشخصی مصالح در یک دامنه مشخص است. طوری که سخت ترین سازه ممکن برای یک بارگذاری مشخص به دست آید، در حالی که هیچ قید تنش و یا تغییر مکانی در نظر گرفته نمی شود. در مقاله حاضر نوع دیگری از مسئله بهینه سازی توپولوژی مطرح شده است که شامل حداقل کردن وزن سازه، با در نظر گرفتن قید تنش می باشد. از یک روش برنامه ریزی ریاضی به نام مجانب های متحرک برای بهینه سازی استفاده می شود. سازه مورد نظر صفحه خمشی میدلین رایزنر است که محل بهینه قرارگیری لایه تقویتی آن برای بارگذاری های مختلف به دست می آید.