اثر آمی تریپتیلین در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با غلبه درد و اسهال (یک مطالعه تصادفی دوسوکور)

سندرم روده تحریک پذیر (ibs) شایعترین اختلال تشخیص داده شده توسط متخصصین گوارش است که به طور تقریبی در 50-40 درصد از بیماران تحت نظر یک متخصص دیده می شود. چندین مطالعه تصادفی کنترل شده، تأثیر درمانی داروهای ضد افسردگی را در درمان ibs ارزیابی کرده اند ولی شواهد کافی، در مطالعات بالینی، مبنی بر اثربخشی این داروها وجود ندارد. 50 بیمار سرپایی مبتلا به ibs، تشخیص داده شده بر اساس ملاکهای rome ii، با غلبه درد و اسهال متناوب در ابن مطالعه شرکت داده شدند. علل عضوی، با استفاده از شرح حال کامل، معاینه بالینی، آزمونهای آزمایشگاهی، ترانزیت روده باریک و رکتوسیگمویئدوسکوپی رد شدند. سپس شرکت کنندگان به طور تصادفی، به منظور دریافت کامل آمی تریپیتیلین یا دارو نما به دو گروه تقسیم شدند. این افراد با استفاده از یک سیستم رتبه بندی ساده بر اساس علائم قبل، یک ماه و دو ماه پس از درمان تحت پیگیری قرارگرفتند. در پایان ماه دوم درمان، آمی تریپیتیلین نسبت به دارو نما تأثیر بیشتری در تخفیف احساس نفخ، دفع معکوس و دفع ناکامل داشت (p<0.05). همچنین میزان بهبودی کلی علائم، در گروه آمی تریپتیلین0.39 ودر گروه دارونما 0.15بود(p<0.001). میزان عوارض جانبی نیز در دو گروه آمی تریپیتیلین و دارو نما در طول درمان، تفاوت آماری معنی داری نداشت. آمی تریپیتیلین می تواند یک درمان مؤثر و قابل تحمل برای بیماران مبتلا به ibs با غلبه درد و اسهال باشد.