نقش گیرنده موسکارینی سیستم کولینرژیک هسته بستر الیاف عصبی انتهایی بر پاسخ های قلبی عروقی و رفلکس بارورسپتوری در موش آزمایشگاهی بزرگ

هسته بستر الیاف انتهایی (bed nucleus of stria terminalis, bst) بخشی از سیستم لیمبیک است که نقش آن در اعمال قلبی عروقی و رفلکس بارورسپتوری نشان داده شده است. پایانه های کولینرژیکی و گیرنده های موسکارینی فراوانی در این هسته یافته شده است. این مطالعه به منظور بررسی دخالت نقش این گیرنده ها در اعمال قلبی و عروقی و فعالیت بارورفلکس صورت گرفته است. استیل کولین بادوز 3 و 6 نانومول با حجم 50 نانولیتر بصورت یکطرفه توسط میکروپیپت در 53 bstسر موش صحرایی نر بیهوش با یوروتان تزریق شد. شریان و ورید رانی به منظور ثبت فشار خون و ضربان قلب و تزریق دارو کانول گذاری شد. میانگین حداکثر فشار متوسط شریانی و ضربان قلب در هر گروه با قبل از آزمایش و با گروه کنترل با آزمون های t زوج و t مستقل مقایسه گردید. به منظور ارزیابی بارورفلکس، میزان برادی کاردی به ازاء هر 20 میلیمتر جیوه افزایش فشار محاسبه گردید و شیب خط رگراسیون با قبل از تزریق با آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر مقایسه شد. تزریق استیبل کولین (6 نانومول) به بخشهای پشتی، جانبی و شکمی bst باعث افزایش فشار خون به میزان 1.8±20.69 میلیمتر جیوه (p<0.01) بدون تغییر در ضربان قلب شد. تزریق آتروبین، پاسخ های افزایش فشار ناشی از تزریق استیبل کولین را از بین برد، در حالیکه بر میزان برادی کاردی رفلکس بدنبال افزایش فشار ناشی از تزریق داخل وریدی فنیل افرین اثری نگذاشت. تزریق کلرور کبالت به درون bst خود تاثیری بر فشار خون و ضربان قلب نگذاشت ولی برادی کاردی را در افزایش  ولی برادی کاردی را در افزایش فشارهای کمتر از 40 میلی متر جیوه با تزریق داخل وریدی فنیل افرین افزایش و در افزایش فشارهای بالاتر از 40 میلی متر جیوه کاهش داد. (p>0.05) نشان می دهد که bst نقش مهمی در عمل بارو رفلکس دارد. مطالعه حاضر نشان داد که گیرنده های موسکارینی در کنترل فشار خون و ضربان قلب نقش دارد اما تاثیری بر فعالیت بارورفلکسی ندارد در حالیکه سیناپس های موجود در bst بر بخش برادیکاردی رفلکس بارورسیتوری موثر است.