ارتقای اکوسیستم و سلامت انسان ها در مناطق شهری با استفاده از تأسیسات زیربنایی سبز

ارتقای اکوسیستم و سلامت انسان ها در مناطق شهری با استفاده از تأسیسات زیربنایی سبز

اروپا یک قارۀ کاملاً شهرنشین شده می باشد. ضرر و زیان حاصل از آن و تجزیه و متلاشی شدن فضای سبز شهری و برون شهری می توانند تأثیر نامطلوبی بر اکوسیستم ها و نیز سلامت انسان ها و رفاه و سلامت آن ها بگذارند. هدف از این مقاله، تدوین یک چارچوب ذهنی و ادراکی از روابط بین فضای سبز شهری و اکوسیستم و سلامت انسان ها می باشد. از طریق بررسی مقالات چند رشته ای، مفاهیم تأسیسات زیربنایی سبز، سلامت اکوسیستم و سلامت انسان ها و سعادت و رفاه مورد بحث قرار می گیرد.

مشارکت های احتمالی سیستم های فضای سبز شهری و برون شهری یا تأسیسات زیر بنایی سبز بر روی اکوسیستم و سلامت انسان ها بطور جدی مورد بررسی قرار می گیرند. در پایان، بر مبنای تلفیق مقاله، یک چارچوب ادراکی ارائه می شود. چارچوب ادراکی پیشنهاد شده تأکید دارد بر بسیاری از عوامل پویا و دینامیک و روابط پیچیدۀ آنها که بر سلامتی اکوسیستم وسلامتی انسا نها در مناطق شهری تأثیر می گذارند. این چارچوب مضمونی را تشکیل می دهد که در داخل آن تحقیق موجود و جدید می توانند جای بگیرند. به این روش، آن مبنایی را برای یک دستورالعمل تحقیق چند رشته ای جدید ایجاد می کند.