پژوهشی بر درمان سرطان مبتنی بر مهندسی پلیمر

پژوهشی بر درمان سرطان مبتنی بر مهندسی پلیمر

بدون تردید، سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان بوده و علاوه بر تشخیص زودهنگام و دقیق بیماری ، تکنیکهای پیشرفته فوری برای درمان نیاز است. توسعه نانو مواد و نانو حامل های جدید که انگیزه اصلی برای بهبود انتقال دارو در سرطان هستند، مدنظر محققان بوده است؛ هدف اصلی اکثر کاربردهای نانو حامل ها ، محافظت از دارو در برابر تخریب سریع پس از تحویل سیستمیک و اجازه رسیدن دارو در غلظت های درمانی به محل تومور بوده و در عین حال، می بایست از تحویل دارو در حالت عادی یا به بافت های سالم خودداری شود.

سایت ها تا حد امکان برای کاهش اثرات نامطلوب، این نانو حامل ها را برای ارائه داروها یا با هدف گیری غیر فعال فرموله کرده اند که با استفاده از عروق تومور نشت دهنده و یا به صورت فعال و با استفاده از لیگاندهایی که جذب به تومور را افزایش می دهند ، آنها را هدف قرار داده و به طور بالقوه منجر به افزایش ورود و اثر دارو روی آن قسمت می شود؛ بنابراین اثربخشی ضد توموری دارو، به بهبود خالص در شاخص درمانی دست می یابد.

طراحی منطق نانو ذرات ، نقش مهمی ایفا می کند؛ زیرا ویژگی های ساختاری و فیزیکی مانند اندازه، ویژگی های بار، شکل و سطح، توزیع زیستی، فارماکو کینتیک ، داخلی سازی و ایمنی داروها مورد بررسی قرار می گیرد. در این مقاله، روی چندین درمان استراتژی های طراحی نانو حامل ها برای درمان سرطان تمرکز می شود.