نگاهی به موسیقی های شعرمحور

نگاهی به موسیقی های شعرمحور

در این مقاله هدف بر آن بود، تا چند ترانه شعرمحور که معمولا ترانه هایی ماندگار بودند، مورد بررسی قرار گیرد. از آنجایی که موسیقی ایرانی، غالبا شعرمحور می باشد، تلفیق شعر و موسیقی، مخاطب را به تفکر وا می دارد و شعر، تأثیر موسیقی را دو چندان می کند. ترانه سرایان به نامی در این چند دهه موفّق به سرودن اشعاری شدند که پس از گذشت سال های بسیار زیادی از خلق آن آثار، هنوز تازگی دارند. برای تنظیم این مقاله، سعی بر آن شد تا از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شود.

همچنین نشست و برخاست با اهالی شعر و ترانه و موسیقی و شنیدن نظرات آنها، به گردآوری این مقاله کمک های بسیار زیادی نموده است؛ بنابراین، شکی در این نیست که یکی از عوامل متعالی شدن روح شنونده، پس از شنیدن یک تصنیف ناب ایرانی، قطعا شعر آن تصنیف است و نادیده گرفتن شعر، در موسیقی ایرانی باعث پایین آمد ارزش والای موسیقی ایرانی خواهد شد. در این پژوهش سعی شده است تا شعرِ ده ترانه و تصنیف ماندگار که در چند دهه گذشته ساخته شده اند، بررسی شود تا به علت پایین آمدن کیفیت ترانه ها و تصنیف هایی که امروز ساخته می شوند، پی برده شود.