• ارزیابی کارائی عملکردی و مکانی خطوط اتوبوسرانی شهر اصفهان با استفاده از تحلیل پوششی داده ها و سیستم اطلاعات جغرافیایی

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1390/11/15
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1390/11/15
    • تعداد بازدید: 799
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تحلیل پوششی داده ها یک مدل ریاضی مبتنی بر برنامه ریزی خطی می باشد که بطور گسترده ای برای اندازه گیری کارائی نسبی واحدهای مشابه در حوزه های مختلف نظیر حمل و نقل استفاده شده است. تاکنون مقالات فراوانی در زمینه ارزیابی کارائی سیستم های حمل و نقل نگارش یافته اند ولی اکثر آنها تنها به ارزیابی بعد عملکردی و مدیریتی سیستم های حمل و نقل مختلف پرداخته اند و کمتر به جنبه مکانی توجه داشته اند. در این مقاله سعی شده است تا به ارزیابی کارائی خطوط اتوبوسرانی با درنظر گرفتن جنبه مکانی و عملکردی سیستم پرداخته شود. جنبه مکانی بیانگر وضعیت دسترسی شهروندان به خدمات اتوبوسرانی می باشد. خطوطی که بیشترین کارائی مکانی را داشته باشند، دارای موقعیت بهتری از لحاظ دسترسی به جمعیت می باشند. و جنبه عملکردی مربوط به سودآوری شرکت اتوبوسرانی می باشد. خطوطی که بیشترین کارایی عملکردی را داشته باشند، برای شرکت سودآور می باشند. خطی که هر دو کارایی عملکردی و مکانی را داشته باشد، بهترین خط می باشد. ابتدا به کمک سیستم اطلاعات جغرافیایی لایه های اطلاعاتی مورد نظر آماده شده و سپس پروفایل جمعیتی مربوط به هر خط موجود با استفاده از تحلیل های موجود در gis بدست می آید، برای ارزیابی کارایی مکانی این خطوط، داده های حاصل از gis بعنوان ورودی مدل dea استفاده شده است. در این مطالعه 16 خط اتوبوسرانی شهر اصفهان از هر دو لحاظ کارائی عملکردی و مکانی مورد ارزیابی قرار گرفته است. دلایل کارائی یا ناکارایی برخی ازخطوط اتوبوسرانی مورد بررسی قرار گرفته است. در نهایت برای خطوط ناکارا برای بهبود کارائی پیشنهاداتی داده شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین ژورنال ها