محاسبه ضریب گیاهی (kc) گوجه فرنگی با استفاده از روش آبیاری زیرزمینی در لایسیمتر کوچک با انطباق آن با روش پنمن مانتیس

آبیاری زیرزمینی یکی از روش های آبیاری می باشد که در آن آب از طریق ایجاد یک سطح ایستابی در زیر منطقه ریشه ها رطوبت خاک و آب مورد نیاز گیاه را تامین می نماید. صرف نظر از مزایا و معایب روش آبیاری زیرزمینی در شرایط عملی و کاربردی، هدف از این تحقیق استفاده از این روش در مقیاس لایسمتری برای تعیین ضریب گیاهی kc گیاه گوجه فرنگی (رقم اوربانا) بود. برای این منظور 4 لایسیمتر از جنس pvc به قطر57cm  و ارتفاع90cm  ساخته و با خاک لوم پر شدند. تبخیر و تعرق مرجع (et₀) با استفاده از داده های هواشناسی روزانه و با کاربرد معادله پنمن مانتیس به صورت روزانه برای طول دوره آزمایش (ابتدای گل دهی تا برداشت) محاسبه گردید. با استفاده از داده های لایسیمتری و حجم آب مصرف شده توسط گیاه در سیستم آبیاری زیرزمینی مقدار آب مصرف شده واقعی گیاه (et_si) برای طول دوره رشد و به صورت روزانه محاسبه گردید. سپس با اعمال مقادیر فرضی (بین 0 و 1) از,k_c  مقدار تبخیر و تعرق واقعی گیاه یعنی et_c برای روزهای دوره رشد محاسبه گردید. ضریب k_c که حداقل مجموع مربع تفاوت های et_c و et_si روزانه را حاصل نمود به عنوان k_c متوسط گیاه در دوره رشد مورد نظر انتخاب گردید که برای دوره انتهایی رشد گوجه فرنگی از این روش برابر 0.79 بدست آمد. نتایج بدست آمده از این آزمایشات نشان داد که استفاده از روش لایسیمتری آبیاری زیرزمینی برای تعیین ساده و کم هزینه k_c دارای مزیت هایی می باشد که از مهمترین آنها عدم نیاز به اندازه گیری زه آب خروجی و آب ورودی از سطح خاک می باشد. ساخت آن ساده بوده و با امکانات محلی قابل انجام می باشد. هزینه کمتری نسبت به روش های مذکور دارد و برای مناطقی که ارزیابی سریع و آسانی از k_c مورد نیاز است می تواند مورد استفاده قرار گیرد.