• ارزیابی برخی خواص فیزیکی و مکانیکی بتن خود تراکم

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1391/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1391/01/01
    • تعداد بازدید: 661
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
    تراکم کامل بتن و جاگیری مناسب آن در قالب از مهم ترین نکات در اجرای صحیح سازه های بتنی می باشد. متراکم نمودن بتن با استفاده از روش های معمول یعنی استفاده از ویبراتورها مشکلات متعددی از جمله ایجاد آلودگی صوتی، جداشدگی دانه ها، نیاز به نیروی انسانی و شن نما شدن بعضی نقاط را به همراه دارد. علاوه بر آن در سطوح شیب دار، نقاطی که دسترسی به آن مشکل است و سازه های مسلح با حجم بالای آرماتور که امکان ویبره زنی وجود ندارد، تراکم لازم انجام نشده و با کرمو ماندن بتن، امکان ورود عوامل خورنده فراهم شده و سازه به مرور دچار ترک خوردگی و تخریب خواهد شد. بتن خودتراکم راه حل بسیار مناسبی برای مقابله با این مشکلات است. بتن خودتراکم بتنی است که بدون اعمال هیچگونه انرژی خارجی و تحت اثر وزن خودمتراکم می گردد. این بتن بسیاری از مشکلات بتن معمولی نظیر جدا شدگی، آب انداختن، جذب آب، نفوذپذیری و ... را رفع نموده و علاوه بر این بدون نیاز به هیچ لرزاننده (ویبره) داخلی یا ویبره بدنه قالب تحت اثر وزن خود متراکم می شود و در این مقاله علاوه بر معرفی کلی بتن خودتراکم و خواص آن آزمایشات مربوطه به صورت کامل تشریح گردیده است. برای ارزیابی این نوع بتن، توانایی پرکنندگی، مقاومت در مقابل جداشدگی سنگدانه ها و توانایی عبور سنجیده می شود. آزمایش هایی که برای این منظور انجام می شود شامل آزمایش اسلامپ، آزمایش جعبه l شکل، آزمایش جریان u، آزمایش جریان v و آزمایش مقاومت فشاری می باشد. بر اساس نتایج پزوهش های انجام شده مواد تشکیل دهنده بتن خود تراکم شامل سیمان (350-450 kg/m3)، سنگدانه درشت (16-20 mm)، سنگدانه ریز، پر کننده، پودرهای افزودنی معدنی، فوق روان کننده، اصلاح کننده ویسکوزیته و فیلرها می باشند. مقدار اسلامپ بتن خود تراکم بتن 650 تا 700 میلی متر و زمان جریان ظرف v شکل کمتر از 6 ثانیه توصیه شده است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها