اثر تزریق داخل هیپو کمپی وراپامیل بر روند ایجاد کیند لینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول در موش های صحرایی

روش کار: در این تحقیق تجربی ابتدا حیوانات به شکل تصادفی به دو گروه تقسیم بندی شدند. در گروه تحت آزمایش داروی وراپامیل (4 میکروگرم در 4 دقیقه) به داخل هیپوکمپ تزریق شد و پس از 20 دقیقه به منظور ایجاد کیندلینگ شیمیایی، پنتیلن تترازول با غلظت هایی که در ابتدا تشنج زا نیستند (37.5 میلی گرم بر کیلوگرم، داخل صفاقی) به موش ها تزریق گردید. پس از تزریق دارو رفتارهای حیوان به مدت 20 دقیقه تحت نظر گرفته شد و پاسخ های تشنجی بر اساس معیار پنج رتبه ای طبقه بندی گردید. حیوانات گروه کنترل از نظر سن و روند ایجاد کیندلینگ همانند گروه آزمون بودند به جز اینکه در این گروه به جای وراپامیل از حلال آن یعنی مایع مغزی نخاعی مصنوعی استفاده شود.

نتایج: وراپامیل به شکل معنی داری (p<0.01) تعداد تحریکات لازم برای رسیدن حیوانات از مرحله صفر به مرحله پنج تشنج را کاهش داد. از سوی دیگر وراپامیل به شکل معنی داری مدت زمانی که حیوان در مرحله پنجم تشنج بسر می برد را افزایش داد (p<0.05). همچنین این دارو مدت زمانی که ول می کشد که حیوان به مرحله پنج تشنج برسد را کاهش داد ولی این کاهش معنی دار نبود.

نتیجه گیری: تزریق موضعی وراپامیل به داخل  هیپوکمپ روند ایجاد کیندلینگ شیمیایی با پنتیلن تترازول را تسهیل کرده ولی بر روی کیندلینگ ایجاد شده اثر مهاری داشت.