تعیین ارزش تشخیصی آزمون تحریک ارتعاش صوتی در پیش گویی زجر جنین طی فاز فعال زایمان

روش کار: این مطالعه به روش کاآزمایی بالینی انجام شد. 380 زن حامله در فاز فعال زایمان با حاملگی ترم، تک قلو، پرازنتاسیون سفالیک، بدون بیماری زمینه ای و ناهنجاری واضح جنینی، افراد تحت مطالعه را تشکیل می دادند. قلب جنین ابتدا با مونیتورینگ خارجی به مدت 15 دقیقه ثبت و سپس با استفاده از حنجره مصنوعی، صوت با شدت 105 دسی بل به مدت 3 ثانیه از روی شکم مادر به جنین داده و قلب جنین به مدت 15 دقیقه ثبت شد. در صورت افزایش 2 بار 15 ضربه در دقیقه به مدت 15 ثانیه در قلب، جنین واکنش دار و در غیر این صورت بدون واکنش قلمداد می شد. سایر متغیرهای مورد بررسی شامل: نوع زایمان، آپگار دقیقه اول و پنجم، دفع مکونیوم و طناب گردنی بود. اطلاعات به دست آمده با استفاده از درصد، فراوانی، میانگین و تعیین ارزش های تشخیصی و آزمون کای و تست دقیق فیشر، تجزیه و تحلیل شد.