اثر دگزامتازون بر بیان پروتئین fasl در سلول های زایای اسپرم در بیضه ی موش سوری

روش بررسی: 24 سر موش سوری نر بالغ (6 تا 8 هفته) به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه آزمایش اول و دوم به ترتیب 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم و 7 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دگزامتازون به صورت تزریق داخل صفاقی به مدت 7 روز دریافت کردند. گروه شاهد تنها نرمال سالین به مدت 7 روز دریافت کرد. یک روز پس از آخرین تزریق موش ها قربانی شده و بیضه ها در محلول فرمالین جهت انجام مطالعات ایمنوهیستوشیمی قرار داده شدند. واکنش ایمنی مثبت با استفاده از روش نیمه کمی h-score سنجیده شد.

یافته ها: نتایج نشان می دهند بیان fasl در اپی تلیوم منی ساز وابسته به مراحل اسپرماتوژنز است و مرحله ی vii حساس ترین مرحله نسبت به دگزامتازون می باشند. در گروهی که 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دگزامتازون دریافت کرده بود fasl تنهای در مرحله ی vii سیکل اسپرماتوژنز بیان شده بود و میانگین h-score در این مرحله افزایش قابل ملاحظه ای یافته بود (p<0.05). در گروه دریافت کننده 7 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم دگزامتازون میانگین h-score در تمام مراحل سیکل اسپرماتوژنز، به ویژه مرحله ی vii سیکل اسپرماتوژنز افزاش یافته بود (p<0.05). تعداد سلول های اسپرماتوسیت در این گروه کاهش چشمگیری نشان داد.

نتیجه گیری: به نظر می رسد ترکیبات گلوکوکورتیکوییدی مانند دگزامتازون با تحت تاثیر قرار دادن پروتئین های پیش آپوپتوزی باعث ایجاد آپوپتوز می شوند.