اثر روزه داری اسلامی بر وضعیت متابولیک بیماران دیابتی نوع 2

مواد و روش ها: پژوهش به روش شبه تجربی بر روی بیماران دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت زنجان انجام شد. میزان قد، وزن، نمایه توده بدنی (bmi) و فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، قندخون ناشتا و دو ساعت بعد از غذا، کلسترول، تری گلیسرید، انسولین، کراتینین، هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c)، لیپو پروتئین های با دانسیته پایین (ldl) و بالا (hdl) سه روز قبل از شروع ماه رمضان و مجدداً در پایان ماه مبارک رمضان، در بیمارانی که حداقل 20 روز متوالی روزه داری کرده بودند، تعیین شدند و تغییرات شاخص های فوق با روش های آماری t زوج و sign test مورد قضاوت قرار گرفت.

یافته ها: مطالعه روی 40 فرد دیابتی نوع 2 شامل 27 زن و 13 مرد انجام شد. کاهش معنی داری در وزن، bmi، میزان کراتینین و سطح انسولین سرم بیماران در طی ماه رمضان مشاهده شد (p<0.05). کاهش سطح انسولین سرم تنها در گروه زنان مورد مطالعه معنی دار بود (p<0.05). هم چنین افزایش معنی دار قند خون ناشتا (p<0.05) بدون تغییر معنی دار در سطح hba1c و قند دو ساعت پس از غذا مشاهده شد. سطح کلسترول کل در طی ماه رمضان کاهش داشته (p<0.05) ولی تفاوت معنی داری در سطح ldl, hdl و تری گلیسرید بیماران مشاهده نشد. فشارخون سیستولیک و دیاستولیک بیماران نیز تغییر معنی داری در طی این ماه نداشت.

نتیجه گیری و توصیه ها: روزه داری برای بیماران دیابیتی نوع 2 زیان آور نیست، بلکه در مورد بیماران چاق دارای اثرات مفید نیز می باشد. انجام مطالعات گسترده تر به ویژه در بیماران با مصرف انسولین توصیه می شود.