تاثیر مدل مراقبت پی گیر بر عزت نفس بیماران همودیالیزی

روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی (قبل و بعد) بر روی 38 بیمار مبتلا به بیماری مرحله ای انتهایی کلیه (esrd) انجام شد که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شده بودند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه ی عزت نفس کوپر اسمیت، پرسش نامه ی دموگرافیک و چک لیست کنترلی بود. در پرسش نامه ی کوپر اسمیت که پایایی و روایی آن قبلاً تایید شده است، کسب امتیاز صفر تا 33 درصد نشان گر وضعیت ضعیف، امتیاز 34 تا 66 درصد نشان گر وضعیت متوسط و امتیاز 67 درصد و بیشتر از کل امتیاز نشان گر وضعیت خوب از نظر عزت نفس تلقی گردید. در مرحله ی اول پژوهش (قبل از مداخله)، تنها پرسش نامه های عزت نفس و چک لیست های کنترلی تکمیل شد. پس از اتمام مرحله ی اول (3 ماه)، بیماران به سه گروه تقسیم شدند و مدل مراقبت پی گیر شامل چهار مرحله ی آشناسازی، حساس سازی، کنترل و ارزشیابی اجرا شد و به طور متوسط برای هر گروه 4 تا 6 جلسه (به مدت یک تا 2 ساعت) طی 3 هفته برگزار گردید و در زمان باقی مانده از مرحله ی دوم (9 هفته) مشاوره های مراقبت پی گیر، کنترل و ارزشیابی انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی زوج و فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نتایج نشان داد که اجرای مدل مراقبت پی گیر تفاوت معنی دار بین میانگین امتیاز عزت نفس نمونه های پژوهش قبل و بعد از مداخله ایجاد کرد (p=0.0001). آزمون فریدمن بین رتبه ی میانگین های عزت نفس قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی داری نشان داد به طوری که این میانگین از 63.6 امتیاز قبل از مداخله به 79.6 امتیاز پس از مداخله افزایش یافت (p=0.0001).

نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش در خصوص تاثیر مدل مراقبت پی گیر بر میزان عزت نفس بیماران همودیالیزی، به کارگیری و استفاده از این مدل مراقبتی برای سایر بیماران همودیالیزی توصیه می گردد.