• مقایسه نتایج تزریق درون ویتره تریامسینولون استوناید و بواسیزوماب (اواستین) در بیماران مبتلا به ادم کلینیکی ماکولای قابل توجه دیابتی (csme) مقاوم به درمان استاندارد

    جزئیات بیشتر مقاله
    • تاریخ ارائه: 1387/01/01
    • تاریخ انتشار در تی پی بین: 1387/01/01
    • تعداد بازدید: 648
    • تعداد پرسش و پاسخ ها: 0
    • شماره تماس دبیرخانه رویداد: -
     زمینه و هدف: درمان استاندارد ادم کلینیکی ماکولای دیابتی قابل توجه دیابتی  (clinically significant macular edema = csme) لیزر ناحیه ماکولا است. ولی بسیاری از بیماران به این درمان پاسخ مناسب نمی دهند. هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج تزریق درون ویتره تریامسینولون استوناید و بواسیزوماب در بیماران مبتلا به csme مقاوم به درمان استاندارد بوده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی آینده نگر دو سو کور است که بر روی 51 چشم دچار csme با حداقل یک بار سابقه mpc (macular photocoagulation) و بدون پاسخ درمانی به آن، صورت گرفت. بیماران به طور تصادفی به دو گروه تزریق داخل ویتره یکبار تریامسینولون به میزان 4 میلی گرم و یا یکبار آواستین به میزان 1.25 میلی گرم تقسیم شدند. سپس بیماران از نظر حدت بینایی ، فشار درون چشمی، بروز کاتاراکت قبل از تزریق و در ماههای یک، 3 و 6 پس از تزریق، بررسی شدند. همچنین به منظور ارزیابی منطقه ماکولا از نظر انسجام ناحیه آواسکولار فوه آ و نشت ماکولا، آنژیوگرافی فلورسین، قبل و در ماه های 3 و 6 پس از تزریق انجام شد. داده ها با تستهای مجذور کای student t test, t test و فریدمن آنالیز شدند. یافته ها: هیچ یک از دو گروه افزایش معناداری را از نظر حدت بینایی در طی پیگیری های ماه یک، 3 و 6 نشان ندادند. همچنین تفاوت مشخصی از نظر بهبود بینایی بین دو گروه در ماههای اول، سوم و ششم وجود نداشت .گرچه در گروه تریامسینولون، فشار درون چشمی در ماه اول، سوم و ششم افزایش داشت و در گروه بواسیزوماب، شاهد چنین افزایشی نبودیم، ولی تفاوت این دو گروه از نظر آماری معنادار نبود. در گروه بواسیزوماب، شاهد افزایشی از نظر میزان کاتاراکت (از هیچ نوع آن) نبودیم، ولی در گروه تریامسینولون، در معاینه 6 ماه، میزان کاتاراکت ساب کپسولر خلفی افزایش معناداری داشت (p=0.003). از نظر تغییرات آنژیوگرافیک ماکولا، نشت ماکولا و شفافیت آنژیوگرافی در ماه های 3 و 6، در هر دو گروه بهبودی رخ داد (در همه موارد (p<0.001، در حالی که توانایی تفکیک ناحیه اواسکولار فوو آ در هیچ یک از دو گروه تغییر معنی داری نداشت. تفاوت آماری مشخصی بین دو گروه از نظر تغییر در شفافیت آنژیوگرافی، توانایی تفکیک ناحیه اواسکولار فووآ و از نظر نشت ناحیه ماکولا در 3 و 6 ماه پس از تزریق وجود نداشت. نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، اثر تزریق داخل ویتره بواسیزوماب و تریامسینولون در درمان csme مقاوم به درمان استاندارد، مشابه است.

سوال خود را در مورد این مقاله مطرح نمایید :

با انتخاب دکمه ثبت پرسش، موافقت خود را با قوانین انتشار محتوا در وبسایت تی پی بین اعلام می کنم
مقالات جدیدترین رویدادها