مقایسه تأثیر شیاف ایندومتاسین با آمپول ولتارن بر کاهش شدت درد بعد از سزارین با بی حسی نخاعی

روش بررسی: در این کار آزمایی بالینی 100 زن باردار بستری در بیمارستان ولیعصر(عج) شهر رزن که برای اولین بار مورد عمل سزارین انتخابی قرار گرفته بودند، به طور تصادفی در دو گروه 50 نفری قرار گرفتند. در هر گروه پس از تعیین نمرات شدت درد (با استفاده از خطکش 5 درجه ای لیکرت) و برحسب نیاز بیماران به مسکن، گروه مورد شیاف ایندومتاسین 100 میلیگرم هر 8 ساعت و حداکثر 2 بار در 24 ساعت و گروه شاهد آمپول ولتارن 75 میلیگرم هر 12 ساعت و حداکثر 2 بار در 24 ساعت دریافت نمودند. نمرات شدت درد و عوارض جانبی و نیز نیاز به مسکن اضافی (پتیدین) هر 4 ساعت تا 24 ساعت ارزیابی شد. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری تی، فیشر، آزمون مجذور کای و ویلکاکسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: ایندومتاسین و ولتارن هر دو بر کاهش درد تأثیر مثبت داشتند (p<0.05). در 4 ساعت بعد از مصرف تفاوت معنیداری در کاهش درد در دو گروه ایندومتاسین و ولتارن و بیشتر در گروه ولتارن وجود داشت (p<0.05). در حالی که در سایر اوقات این تفاوت معنیدار نبود. از نظر نیاز به مسکن اضافی تفاوت آماری معنیدار وجود نداشت و عوارض جانبی در گروه ایندومتاسین به نحو بارزی (6 درصد) کمتر از گروه ولتارن (42 درصد) بود ((p<0.05.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که می توان ایندومتاسین را به عنوان مسکن پس از عمل سزارین و در ساعات اولیه به همراه یک مسکن دیگر برای بیماران توصیه نمود.