آگاهی علمی نیروهای یک لشکر عملیاتی در خصوص خود-و دگر امدادی در یک رزمایش

روش ها. مطالعه حاضر از نوع توصیفی-مقطعی است که طی اجرای رزمایش بزرگ عاشورای 5 در سطح پرسنل عملیاتی (غیر بهداری) یکی از لشکرهای شرکت کننده انجام شد. برای این مطالعه از پرسشنامه ای 3 قسمتی استفاده گردید. تعداد 200 پرسش نامه تحت نظارت 8 نفر از پزشکان همراه گروهان ها تکمیل شد و اطلاعات حاصل با استفاده از شاخص های آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها. بیشترین میزان آگاهی در مورد شناخت علایم خونریزی های خارجی و نحوه باز کردن راه تنفسی (77.5%) و کمترین میزان آگاهی در مورد نحوه ضدعفونی کردن درست آب با قرص کلر (43%) بود. بین آگاهی علمی گروه های مورد بررسی آموزش دیده و –ندیده در مورد خود- و دگر امدادی، ارتباط آماری معنی داری وجود داشت 158 .(p<0.005) نفر (79%) با کیف امدادی انفرادی و وسایل آن آشنایی نسبی داشته و قادر به استفاده از آن بودند.

نتیجه گیری. با توجه به اینکه نظامیان دارای سابقه شرکت در کلاس های آموزش خود-و دگر امدادی آگاهی علمی بیشتری نسبت به نجات جان و حفظ سلامت خود و سایر هم رزمان شان داشتند، اهمیت برگزاری کلاس های آموزشی خود- و دگر امدادی در نیروهای نظامی در فواصل زمانی منظم با استفاده از روش نوین آموزشی بیش از پیش احساس می شود.