بررسی صحت معاینه فیزیکی در مقایسه با ام آر آی در تشخیص آسیب های رباطی داخل زانو با آرتروسکوپی

مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی، 120 بیمار (108 مرد و 12 زن) دچار آسیب زانو که سابقه قبلی آرتروسکوپی نداشتند و کاندید آرتروسکوپی بودند، در مدت یک سال در یک مرکز درمانی تبریز بررسی شدند. ابتدا برای تشخیص اولیه، معاینه دقیق و کامل زانوی مبتلا انجام شد. نتایج آرتروسکوپی زانو به عنوان تشخیص نهایی در نظر گرفته شد و بر این اساس نتایج معاینه فیزیکی و ام آر آی مورد قضاوت قرار گرفت.

یافته ها: میانگین سنی بیماران 29 سال (54-16 سال) بود. دقت، حساسیت و ویژگی معاینه فیزیکی در مورد آسیب منیسک داخلی به ترتیب 85، 94.8 و 75.8 درصد؛ برای آسیب منیسک خارجی به ترتیب 85، 70.8 و 88.5 درصد؛ در مورد آسیب رباط متقاطع جلویی به ترتیب 95.8، 98.6 و 91.7 درصد؛ و در مورد رباط متقاطع پشتی در هر سه مورد 100 درصد بود. دقت، حساسیت و ویژگی ام آر آی برای آسیب منیسک داخلی به ترتیب 77.5، 84.2 و 71.4 درصد؛ آسیب منیسک خارجی به ترتیب 85.8، 56.5 و 92.8 درصد؛ آسیب رباط متقاطع جلویی به ترتیب 92.5، 98.6 و 83.3 درصد؛ و برای رباط متقاطع پشتی در هر سه مورد 100 درصد بود. در مجموع، در آسیب های منفرد، دقت معاینه فیزیکی نسبتا بیشتر از آسیب های پیچیده و نتایج ام آر آی در این مورد بر عکس بود.

نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، هر دو روش معاینه فیزیکی و ام آر آی در تشخیص آسیب های زانو بسیار حساس و دقیق می باشد ولی معاینه فیزیکی کمی برتری دارد. ام آر آی بایستی در موارد مشکوک یا آسیب های پیچیده مورد استفاده قرار گیرد.