آلودگی صوتی و افت شنوایی در یکی از صنایع نفت ایران

روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از کلیه کارکنانی که در محل کار آنها منابع مولد صدا وجود داشته و دارای سابقه کاری بیش از 10 سال بودند، تعداد 55 نفر بعنوان گروه مطالعه به صورت تصادفی انتخاب شدند، در مقابل 55 نفر از کارکنان واحدهای اداری به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. در طی این پژوهش ابتدا منابع مولد صدای مستقر در منطقه مورد پژوهش شناسایی شد، سپس تراز فشار صدا با استفاده از صداسنج در واحدهای مختلف تعیین شد. جهت مطالعه افت شنوایی و رابطه بین مواجهه با صدا و بروز افت شنوایی، نمونه ای از کارکنان در معرض صدا انتخاب شدند و آستانه شنوایی آنها با گروه شاهد با استفاده از نرم افزار spss و آزمون آماری t-test  مورد مقایسه قرار گرفت.

نتایج: منابع مولد صدای موجود در منطقه عمدتا عبارت بودند از توربین های گازی، ژنراتورهای دیزلی، کمپرسورها، فن ها و لوله های حاوی سیال. نتایج حاصل از اندازه گیری تراز فشار صدا نشاندهنده بالاتر بودن تراز فشار صدای محیط کار از حد مجاز یعنی 85 دسی بل می باشد (p<0.001). نتایج حاصل از بررسی آستانه شنوایی کارکنان در معرض صدا نشانگر این است که این افراد در فرکانس های بالا دچار افت شنوایی شده اند. همچنین مقایسه آستانه شنوایی افراد در معرض صدا با افراد شاهد نشان داد که بجز در فرکانس 250 هرتز، در تمام فرکانس های مورد مطالعه آستانه شنوایی افراد در معرض صدا تفاوت معنیداری با آستانه شنوایی افراد شاهد دارد (p<0.001).

نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که صنعت نفت نیز از جمله صنایعی است که در آن امکان بروز افت شنوایی و سایر اثرات ناشی از مواجهه با صدا وجود دارد. همچنین این تحقیق ناکارآمدی روش کنونی مورد استفاده برای کنترل مواجهه با صدا و جلوگیری از بروز افت شنوایی که شامل ارائه گوشی های حفاظتی به کارکنان در معرض خطر می باشد را در صنعت مورد مطالعه نشان می دهد.