ارزیابی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده علوم پزشکی گناباد

روش ها. در پژوهشی توصیفی-مقطعی از نوع پیمایشی، 140 نفر از دانشجویان پرستاری و مامایی واجد شرایط و مشغول به تحصیل در دوره های روزانه و شبانه دانشکده علوم پزشکی گناباد، به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. دیدگاه دانشجویان در مورد آموزش بالینی توسط پرسشنامه پایا و روا، وضعیت آموزش بالینی متشکل از چهار بخش: عملکرد مربیان بالینی؛ همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار؛ امکانات و تجهیزات محیط بالینی و سیستم ارزشیابی بالینی مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های t، من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزار spss استفاده شد.

نتایج. اکثر دانشجویان، عملکرد مربیان ر ا در سطح خوب با میانگین 62.3±15.7، همکاری پرسنل، دانشجو و بیمار را در سطح مرزی پایین خوب با میانگین 51.4±22.4، امکانات و تجهیزات محیط بالینی را در سطح متوسط با میانگین 30.64±19.2 و نحوه ارزشیابی بالینی را در سطح متوسط با میانگین 37.6±27.7 گزارش کرده بودند. نمره آموزش بالینی در هر یک از حیطه های فوق در رشته تحصیلی پرستاری و مامایی تفاوت معنی داری نداشت.

نتیجه گیری. وضعیت آموزش بالینی پرستاری، نیاز به تأمین امکانات، تجهیزات محیط بالینی و بازنگری ابزارها و فرایندهای ارزشیابی بالینی دارد که در مطالعات مشابه تأیید شده است. ارتقای عملکرد مربیان و جذب همکاری های حرفه ای می تواند در بهبود وضعیت آموزش بالینی مفید واقع شود.