بررسی همبستگی روش های موجود در تعیین میزان بلوغ اسکلتی با استفاده از مهره های گردن در رادیوگرافی لترال سفالومتری

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی از 47 بیمار 15-10 ساله مراجعه کننده به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی مشهد رادیوگرافی مچ دست و انگشتان و لترال سفالوگرام در موقعیت nhp تهیه شد. سپس بلوغ اسکلتی استخوانهای مچ دست و انگشتان با استفاده از روش tw3 و بلوغ اسکلتی مهره های گردن به چهار روش roman, hassel, farman, mito, lamparski تعیین شد. همچنین ضریب همبستگی پیرسون و رتبه ای اسپیرمن بین بلوغ اسکلتی بدست آمده در هر یک از این روشها و بلوغ اسکلتی محاسبه شده به روش tw3 تعیین گردید.

یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون بین سن مهره های گردن (تعیین شده به روش (lamparski و سن اسکلتال (تعیین شده به روش r=0.81 (tw3 و ضریب این همبستگی برای روش r=0.80 ,mito بود. همچنین ضریب همبستگی اسپیرمن بین بلوغ مهره های گردن (تعیین شده به روش (roman و بلوغ اسکلتال تعیین شده به روش r=0.997, tw3 و برای روش r=0.995, farman, hassel بود. سن اسکلتی مهره های گردن در روش lamparski, mito در پسران 13-10 سال با سن اسکلتی مچ دست (تعیین شده به روش (tw3 همبستگی معنی داری با یکدیگر نداشتند (p>0.05).

نتیجه گیری: بلوغ اسکلتی تعیین شده با استفاده از روش های farman, hassel, roman در تمام زیر گروههای مورد مطالعه، همبستگی بسیار قوی با بلوغ اسکلتی مچ دست داشتند. بنابراین روشهای فوق می توانند جایگزین استفاده از روش مچ دست و انگشتان برای تعیین بلوغ اسکلتی شوند.