بررسی اثر روی بر میزان فعالیت سیستم گاباارژیک مغز موش های صحرایی مبتلا به صرع

روش بررسی: در این مطالعه اثر روی اضافه شده به آب مصرفی در تشدید اختلالات تشنجی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور 48 موش صحرایی نر سفید در 6 گروه 8 تایی به مدت 2 ماه تحت رژیم روی و آب معمولی قرار گرفتند. به سه گروه اول آب معمولی و به سه گروه بعدی روی با غلظت 248mg/lit در آب خوراکی داده شد. شدت تشنج با استفاده از معیار راسین سنجیده شد. مقدار روی سرم و هیپوکامپ با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه گیری گردید. القاء صرع و تشنج با استفاده از تزریق داخل صفاقی کلرید لیتیوم (127mg/kg) وبیست و چهار ساعت بعد از آن پیلوکارپین (50mg/kg) صورت گرفت. بعد از تزریق دوم بلافاصله به گروه 1 و 4 نرمال سالین (0.1cc)، به گروه 2 و 5 بیکوکولین (1mg/kg) و به گروه 3 و 6 پنتوباربیتال (10mg/kg) بصورت داخل صفاقی تزریق گردید. برای تحلیل داده ها از تست های "کراسکال والیس" و "من ویتنی یو" استفاده شد.

یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دهنده تشدید تشنجی به موازات مصرف روی است. بیکوکولین موجب تشدید اثرات مذکور و پنتوباربیتال موجب تقلیل اثرات فوق گردید. مقدار روی هیپوکامپ در گروه دریافت کننده روی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشته است.

نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که روی موجب تشدید علائم صرع و اختلالات عصبی همراه آن گردیده که احتمالا سیستم گاباارژیک در آن نقش دارد.