شناسایی آنتی ژن اختصاصی کیست هیداتیک توسط روش وسترن بلاتینگ به منظور کاربرد تشخیصی

روش بررسی: بدین منظور بعد از تهیه کیست هیداتیک گوسفندی، چهار نوع آنتی ژن مایع خام، مایع جوشانده، آنتی ژن هموژنیزه پروتواسکولکس و آنتی ژن دیواره کیست هیداتیک تهیه گردید. نمونه های سرمی مثبت و عاری از آلودگی در بازرسی کشتارگاهی تهیه شد. الکتروفورز پادگن ها توسط روش (sds-page) با استفاده از سیستم ژل ناپیوسته با ژل جداکننده به غلظت 12 %و ژل متراکم کننده به غلظت 5% در مجاورت نشاندار با وزن مولکولی مشخص صورت گرفت. در استفاده از روش وسترن بلاتینگ برای شناسایی پادگن اختصاصی، یک ورقه از غشا نیتروسلولز بر روی ژل انتقال یافت و تحت الکتروفورز قرار گرفت. بعد از انتقال پروتئین ها به غشا نیتروسلولز از شیر خشک بدون چربی بعنوان بافر مسدودکننده و سپس بترتیب از آنتی بادی اولیه و ثانویه و از سوبسترای دی آمینو بنزیدین جهت مشخص شدن باندهای اختصاصی استفاده شد.

یافته ها: بررسی نتایج الگوی الکتروفورتیک چهار آنتی ژن تهیه شده از کیست هیداتیک نشان داد در آنتی ژن خام مایع کیست 9 باند پروتئینی از 14 تا بیش از 116 کیلو دالتون وجود دارد که در بین آنها چهار باند با وزن مولکولی 18، 23، 40 و 64 کیلو دالتون مشخص تر و مشترک با پادگن مایع جوشانده هستند. در الکتروفورز آنتی ژن دیواره 9 باند از 14 تا بیش از 116 کیلو دالتون و در پروتواسکولکس 10 باند پروتئینی با وزن مولکولی بیشتر از 35 کیلو دالتون وجود داشت.

نتیجه گیری: در ایمونوبلاتینگ آنتی ژن مایع خام یک باند پروتئینی با وزن مولکولی 35 و در آنتی ژن دیواره کیست 3 باند 30، 33 و 46 کیلو دالتون بعنوان آنتی ژن های اختصاصی شناسایی شدند.