بررسی شیوع منابع آلودگی سویه های انتروهموراژیک اشریشیاکلی و میزان مقاومت آن ها در مقابل آنتی بیوتیک ها در بین کودکان زیر 5 سال شهرستان مرودشت

روش بررسی: در این پژوهش توصیفی نمونه مدفوع کودکان زیر 5 سال شهرستان مرودشت طی یک سال (1386-1385) جمع آوری و پس از غنی سازی در محیط کشت های اختصاصی و ارزیابی تخمیر سوربیتول و فعالیت بتاگلوکورونیدازی (تست mug)، با کمک آنتی سرم اختصاصی، سویه های انتروهموراژیک o157:h7 تعیین هویت گردید. ژن های بیماری زای وروتوکسین، اینتیمین و همولیزین با استفاده از روش multiplex pcr و مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. آلودگی احتمالی تمامی کودکان با آب، مواد غذایی و تماس با حیوانات نیز بررسی شد.

یافته ها: از 615 نمونه مورد بررسی، 89 کلنی سوربیتول منفی جداسازی گردید که 7 سویه 1.14) o157 درصد) با آنتی سرم اختصاصی تأیید شد. تنها در یکی از سویه های جدا شده، ژن های 0.16) eaea ,stx₁ درصد) مشاهده گردید. تمامی باکتری های جداسازی شده به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، آمپی سیلین و اریترومایسین مقاومت داشتند. بین جداسازی سویه های انتروهموراژیک اشریشیاکلی و فصول مختلف سال ارتباط معنی داری وجود نداشت.

نتیجه گیری: پایش بیمارستانی به منظور برآورد شیوع سویه های انتروهموراژیک در مراکز درمانی در تمامی کودکان زیر 5 سال مبتلا به گاستروانتریت حاد و ارزیابی اتیولوژیکی و ژنوتایپینگ باکتری در سایر مناطق کشور پیشنهاد می گردد.