مقایسه باورهای غیرمنطقی مادران دارای فرزند معلول ذهنی شدید یا عمیق با مادران دارای فرزند عادی

روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت تحلیلی، مقطعی و مقایسه ای، از نوع مورد-شاهدی بوده و 80 نفر از مادران دارای فرزند معلول ذهنی شدید یا عمیق مراجعه کننده به مراکز خدمات بهزیستی تهران بصورت تصادفی منظم از دو مرکز توانبخشی شهر تهران 80 نفر از مادران دارای فرزند عادی جهت همتاسازی به عنوان گروه شاهد از نواحی شرق، غرب، جنوب، شمال و مرکز تهران از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای و با لحاظ جور بودن در چهار متغیر؛ سن مادران، سطح تحصیلات، منطقه محل سکونت و تعداد فرزندان انتخاب شدند و به پرسشنامه باورهای غیرمنطقی جونز (ibt) پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل، یومان ویتنی، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر) انجام شد.

یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین باورهای غیرمنطقی به طور کلی و باورهای غیرمنطقی سرزنش کردن خود، واکنش با درماندگاهی به ناکامی، نگرانی زیاد توام با توام با اضطراب، اجتناب از مشکل، وابستگی و کمال گرایی بین دو گروه وجود دارد (p<0.05). بین مادران دارای فرزند معلول ذهنی دختر با پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد (p=0.314). بین دو گروه مادران در چهار باور توقع تایید از دیگران (p=0.737)، انتظارات بیش از حد از خود (p=0.126)، بی مسئولیتی عاطفی (p=0.283) و درماندگی برای تغییر (p=0.283) تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

نتیجه گیری: باورهای غیرمنطقی مادران دارای فرزند معلول ذهنی عمیق یا شدید بطور کلی و در اکثر خرده مقایسهای آن بیشتر از مادران دارای فرزند عادی است و فقط باورهای توقع تایید از دیگران، انتظارات بیش از حد از خود، بی مسئولیتی عاطفی و درماندگی برای تغییر در دو گروه تفاوتی ندارد. همچنین جنسیت فرزند معلول تاثیری در باورهای غیرمنطقی مادران ندارد.