گزارش یک مورد بیمار فارسی زبان مبتلا به نشانگان لهجه خارجی

نشانگان لهجه خارجی (fas) اختلال گفتاری کمیابی است که در اثر ضایعات وارده بر نیمکره چپ مغز ایجاد می گردد. در این نشانگان عموما ترکیب انحرافات زنجیری و  زبرزنجیری در تولید سبب ایجاد لهجه خارجی می گردد. جدا از مشکلات تلفظی زنجیری، خطاهای زبرزنجیری غالبا مختصه اصلی نشانگان لهجه خارجی در نظر گرفته می شوند. در این مقاله گزارشی از یک زن فارسی زبان 53 ساله ارائه می شود که پس از سکته مغزی و وقوع انفارکتوس های کانونی در مرکز نیمه بیضی نیمکره چپ، با لهجه خارجی صحبت می کند. بر اساس اطلاعات محققان و پیگیری های صورت گرفته، احتمالا این بیمار اولین مورد نشانگان لهجه خارجی گزارش شده در ایران می باشد. ویژگی های زبرزنجیری گفتار این بیمار در مقایسه با مختصه های گفتاری سخنگویان طبیعی زبان فارسی و با استفاده از نرم افزار praat نسخه 9-1-4 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج به دست آمده در راستای یافته های تحقیقات پیشین و نشانگر آن هستند که انحرافات عمده در ویژگی های زبرزنجیری گفتار این بیمار در ارتباط با تکیه، سرعت گفتار و درنگ رخ می دهند.