کنترل نیمه فعال سازه بنچمارک جداساز لرزه ای با استفاده از جداساز های لغزشی انحنا متغیر

یکی از انواع رایج جداگرها، جداگرهای اصطکاکی می باشند که در بین این گروه، جداگر اصطکاکی پاندولی از جایگاه خاصی برخوردار می باشد. تحقیقات نشان می دهد پاسخ های این جداگر در زلزله های میدان نزدیک همراه با تشدید خواهد بود. در سال های اخیر پژوهشگران خاصیت تطبیق پذیری غیرفعال را در این جداگر جای داده اند تا مشکل ایجاد پدیده تشدید در پاسخ های جداگر حل شود. در جداساز های تطبیق پذیر سطح لغزش کروی به یک سطح با شعاع انحنا متغیر تبدیل می شود که باعث می شود سختی جداساز در مدت زلزله متغیر گردد و وابسته به جابه جایی شود. اما به دلیل کاهش یافتن نیروی بازگردانندگی در این جداساز ها جابه جایی جداساز افزایش می یابد. به منظور کاهش دادن جابه جایی پایه می توان ضریب اصطکاک سطح را افزایش داد و یا از وسایل کنترلی غیرفعال، فعال و نیمه فعال استفاده نمود. در این مقاله برای کاهش دادن جابه جایی جداساز لرزه ای دو حالت، افزایش ضریب اصطکاک سطح لغزش و کنترل نیمه فعال شبکه عصبی موجک به همراه میراگر mr بررسی می گردد. مشاهده می شود افزایش ضریب اصطکاک سطح لغزش جایی پایه را کاهش می دهد ولی شتاب و جابه جایی نسبی طبقات را افزایش می دهد. کنترل نیمه فعال شبکه عصبی موجک نیز جابه جایی جداساز لرزه ای را کاهش می دهد و کنترل بهتری بر روی افزایش شتاب و جابه جایی نسبی طبقات دارد.