لیپوپروتئین-آ و ارتباط آن با سایر چربی ها و لیپوپروتئین ها در دانشجویان ایرانی

هدف: مطالعه به منظور تعیین میزان طبیعی lp(a) و ارتباط آن با سایر چربی ها و آپولیپوپروتئین ها در دانشجویان ایرانی انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1384 در گروه بیوشیمی دانشگاه علوم پزشکی یزد بر روی دانشجویان سالم و از مناطق مختلف ایران انجام شد. سطح پلاسمایی چربی ها، لیپوپروتئین ها، آپولیپوپروتئین ها و lp(a) در شرایط ناشتا اندازه گیری شدند. کلسترول تام، تری گلیسرید و کلسترول موجود در لیپوپروتئین سنگین (hdl-c) با کیت های رایج آزمایشگاهی، apo-b100, lp(a) با روش الکتروایمونواسی و apo-a₁ با روش ایمونوتوربیدیمتری اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، تی و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: از  150 داشجوی مورد مطالعه، 88 نفر زن و 62 نفر مرد با میانگین سنی 2.3±21.8 سال بودند. غلظت lp(a) در 14% مردان، 36.5% زنان و 21.5% کل جامعه بالاتر از 30 میلی گرم بر دسی لیتر بود. میانگین 19.46±19.44 lp(a) میلی گرم بر دسی لیتر بود که در دو جنس اختلاف معنی داری (مردان با میانگین 18.79±16.33 و زنان با میانگین 19.80±21.41) نداشت. lp(a) با سن، چربی ها، لیپوپروتئین ها و آپولیپوپروتیئن ها همبستگی معنی داری نداشت.

نتیجه گیری: میزان lp(a) در جامعه مورد مطالعه نسبتا بالا بود و ممکن است بروز نسبتا بالای بیماری های قلبی-عروقی به ویژه در نواحی مرکزی ایران با غلظت بالای این لیپوپروتئین در ارتباط باشد.