مقایسه بوپره نورفین و کلونیدین در سم زدایی تریاک

زمینه: امروزه سوءمصرف مواد و مساله اعتیاد از مرزهای بهداشتی- درمانی فراتر رفته و به یک معضل درمانی- اجتماعی تبدیل شده است. نظر به افزایش تعداد مصرف کنندگان مواد مخدر و امکانات محدود زمان، به کارگیری روش سم زدایی با هزینه کم تر، پایایی بیش تر و عارضه کم تر ترک و محرومیت مواد، ضروری به نظر می رسد.

هدف: مطالعه به منظور مقایسه کلونیدین و بوپره نورفین از نظر درمان و عوارض دارویی در سم زدایی تریاک انجام شد.

مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1384 در بخش روان پزشکی بیمارستان امیرکبیر اراک انجام شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده و حجم نمونه در هر گروه 38 نفر بود که اثر هر گروه دارویی و عوارض جانبی آن در هر گروه ارزیابی شد. داده ها با آزمون های توصیفی و مجذور کای و با تعیین شدت ارتباط (rr) تجزیه و تحلیل شدند. اصول اخلاقی اعلامیه هلسنیکی در کلیه مراحل تحقیق رعایت شد.

یافته ها: 36 نفر (%94.8) از گروه بوپره نورفین و 32 نفر (%84.3) از گروه کلونیدین سم زدایی را با موفقیت به پایان بردند. از گروه بوپره نورفین 2 نفر و از گروه کلونیدین 6 نفر عود مجدد داشتند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. بیش ترین شدت محرومیت در گروه کلونیدین بود که اختلاف معنی داری با گروه بوپره نورفین داشت (p<0.01). عوارض دارویی از قبیل کاهش فشارخون، سردرد، تسکین دهندگی، گیجی، خشکی دهان، تهوع و یبوست در طول دوره سم زدایی در گروه کلونیدین بیش تر از بوپره نورفین بود، ولی تعریق در گروه بوپره نورفین شدت بیش تری نسبت به گروه کلونیدین داشت.

نتیجه گیری: اثر بوپره نورفین و کلونیدین در درمان سم زدایی مواد افیونی یکسانی است. ولی علایم محرومیت مواد افیونی بعد از ترک با بوپره نورفین سریع تر بهبود می یابد و قابل تحمل تر است. همچنین عوارض دارویی آن کم تر از کلونیدین است.