اثر عصاره هیدروالکلی کرفس و شوید بر فعالیت آنزیم های کبدی رت

هدف: مطالعه به منظور تعیین اثرات عصاره هیدروالکلی دانه های شوید و کرفس بر فعالیت آنزیم های کبدی رت انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1381 در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. ابتدا عصاره دانه های شوید و کرفس تهیه و توسط gc/ms آنالیز شد. عصاره دو گیاه با دوزهای مختلف و زمان های متفاوت به صورت داخل صفاقی در رت تزریق گردید و تغییرات فعالیت آنزیم های کبدی شامل آلکالن فسفاتاز (alp)، گلوتامات آکسالواستات ترانس آمیناز (sgot) و گلوتامات پیروات ترانس آمیناز (sgpt) تعیین شد. داده ها با آزمون آماری تی تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: د-کارون و د-لیمونن ترکیب عمده عصاره شوید و د-لیمونن و میرسن ترکیب عمده دانه های کرفس بود. فعالیت سرمی sgpt, sgot 24 ساعت پس از تزریق 500 میکرولیتر بر کیلوگرم عصاره شوید به ترتیب 12.8 و 8.7 درصد و در مورد کرفس 11.6 و 10.52 درصد کاهش یافت و بعد از تزریق 1000 میکرولیتر بر کیلوگرم عصاره شوید 13.7 و 11.6 درصد و برای کرفس 12.6 و 12.9 درصد کاهش یافت (p<0.05). با افزایش زمان به 168 ساعت، کاهش فعالیت آنزیم های alp, sgot, sgpt به ترتیب برابر 21، 18.4 و 13.5 درصد شد (p<0.05).

نتیجه گیری: مواد موثره گیاهان شوید و کرفس احتمالاً با آثار آنتی اکسیدانت یا کاهش تولید رادیکال های آزاد سبب تثبیت غشاء سلول های کبدی و کاهش آزادسازی آنزیم به خون می گردد.