مقایسه سنتومترین عضلانی و اکسی توسین وریدی در اداره مرحله سوم زایمان

هدف: مطالعه به منظور مقایسه کارایی و عوارض اکسی توسین وریدی و سنتومترین عضلانی در اداره مرحله سوم زایمان انجام شد.

مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور در سال 1384 در بیمارستان کوثر قزوین انجام شد، 800 زن که حاملگی تک قلو و زایمان واژینال داشتند در دو گروه قرار گرفتند. گروه اول 1 میلی لیتر سنتومترین عضلانی و گروه دوم 10 واحد اکسی توسین وریدی پس از خروج شانه قدامی جنین دریافت کردند. سطح هموگلوبین قبل و 24 ساعت پس از زایمان اندازه گیری شد. مدت زمان مرحله سوم زایمان، نیاز به تکرار داروی یوتروتونیک، نیاز به خروج دستی جفت و عوارض جانبی نامطلوب مادری شامل تهوع، استفراغ، سردرد، افزایش فشارخون در هر دو گروه ثبت و داده ها با آزمون آماری مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها: میانگین افت هموگلوبین در گروه اکسی توسین 3.7±2.54 درصد و در گروه سنتومترین 3.6±2.49 درصد بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. از لحاظ نیاز به تزریق مجدد داروی یوتروتونیک، مدت زمان مرحله سوم زایمان، نیاز به خروج دستی جفت و نیز عوارض جانبی مادری، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.

نتیجه گیری: اکسی توسین وریدی و سنتومترین عضلانی به یک اندازه در پیشگیری از خون ریزی مرحله سوم زایمان موثر است و عوارض جانبی نامطلوب نیز تفاوت بالینی چشمیگری ندارد.