بررسی علایم بالینی مبتلایان به برگر و عوامل مرتبط با آن در مراجعین بیمارستان طالقانی سال های 80-1379

مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی صورت پذیرفت. تشخیص بیماری بر اساس علایم بالینی آن و آزمایشات آنژیوگرافی انجام شده صورت می گرفت. علایم بالینی، خصوصیات فردی و اجتماعی گردآوری و با استفاده از آمار توصیفی ارایه شدند.

یافته ها: طی مدت بررسی تعداد 42 بیمار با تشخیص قطعی برگر وجود داشتند که همگی مرد و در سنین 35.9±2 سال بودند و همگی سیگار مصرف می کردند، 71 درصد معتاد و 54.8 درصد آنها نیز به مدت 20-10 سال دخانیات مصرف می کردند. 77.3 درصد مراجعه کنندگان تحصیلات کمتر از 6 ابتدایی داشتند و 69 درصد آنها از وضعیت بهداشتی پایین برخوردار بودند و هیچ کدام سابقه خانوادگی نداشتند. شایع ترین علایم بالینی درد در حال استراحت (81 درصد) و در مراحل بعدی اولسراپسکمیک، لنگش متناوب، گانگرن، ترمبوفلبیت مهاجر و درد اندام فوقانی بود.

نتیجه گیری: علایم بالینی در بیماران مورد بررسی (احتمالاً در جامعه ایرانی) نسبت به علائم بیماران اروپایی و آمریکایی مندرج در کتب مرجع متفاوت بود. وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سطح بهداشتی پایین در بروز بیماری نقش دارد. تحقیق تحلیلی و به دنبال آن تحقیق تجربی برای کاهش مشکل آن را توصیه می نماید.