مقایسه اثر داروی اتومایدیت و پروپوفول برای القای بیهوشی بر فشار داخل چشم در جراحی آب مروارید به روش فیکو

اهداف: اتومایدیت برای القای بیهوشی در جراحی آب مروارید استفاده می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه اثر داروی اتومایدیت و پروپوفول به عنوان داروی القای بیهوشی بر فشار داخل چشم در جراحی آب مروارید به روش فیکو بود.

مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی است. از بین بیماران مراجعه کننده به یکی از بیمارستان های شهر تهران که کاندید جراحی آب مروارید به روش فیکو بودند، 60 نفر به شکل تصادفی انتخاب و به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. برای گروه مورد از اتومایدیت و برای گروه شاهد از پروپوفول استفاده شد. فشار داخل چشم و شاخص های همودینامیک در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss 14 تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: میانگین تغییرات فشار چشم قبل و بعد از القای بیهوشی در گروه اتومایدیت 2.67±4.81 و در گروه پروپوفول 2.20±3.73 میلیمتر جیوه بود و از نظر آماری تفاوت معنی داری نداشت (p>0.05). در گروه اتومایدیت و پروپوفول، میانگین تغییرات ضربان قلب (به ترتیب 6.39±6.50 و 7.65±12.13 در دقیقه)، تغییرات فشار خون سیستولی (به ترتیب 9.26±16.60 و 16.64±40.66 میلی متر جیوه) و تغییرات فشار خون دیاستولی (به ترتیب 7.32±6.33 و 11.72±14.06 میلی متر جیوه) قبل و بعد از القای بیهوشی، از نظر آماری تفاوت معنی داری داشت (p<0.05).

نتیجه گیری: اتومایدیت می تواند به عنوان داروی موثر در القای بیهوشی عمومی برای جراحی آب مروارید استفاده شود، بدون آنکه تاثیر بالینی مشخصی بر فشار داخل چشم و وضعیت همودینامیک بیمار داشته باشد.